Jeździectwo - woltyżerka

Woltyżerka jest idealnym, a wręcz niezbędnym treningiem uzupełniającym dla każdego, kto rozpoczyna naukę jazdy konnej oraz dla zaawansowanych jeźdźców wszystkich dyscyplin. W krajach zachodnich już od dawna taki rodzaj gimnastyki uważany jest za nieodzowny element pomocniczy w drodze do sukcesu. Nawet wielcy mistrzowie skoków, ujeżdżenia i wkkw często ćwiczą woltyżerkę, poprawiając w ten sposób swój dosiad i równowagę na koniu.

HISTORIA DYSCYPLINY

Niektórzy upatrują początków woltyżerki w starożytnym Rzymie. Jedną z konkurencji podczas Igrzysk były akrobatyczne ćwiczenia na galopującym koniu. Inni widzą korzenie woltyżerki w popisach tanecznych na grzbietach byków w starożytnej Krecie. W każdym razie dowiedziono, że ludzie wykonywali akrobatyczne i podobne do tańca ruchy na galopującym koniu od ponad 2000 lat. Najprawdopodobniej ćwiczenia na koniu z łękami w gimnastyce sportowej pochodzą ze sportu woltyżerskiego. Współcześni woltyżerowie używają "sztucznego" konia do podobnych ćwiczeń, zanim jeszcze rozpoczną trening na koniu żywym.

Nazwa dyscypliny pochodzi z francuskiego słowa "La Voltige", które utrwaliło się w czasach renesansu. Była ona wówczas jednym z elementów musztry jeździeckiej a także ćwiczeniem zwinności dla rycerstwa i szlachty.

Konkurencję woltyżerki po raz pierwszy i ostatni (jak do tej pory) włączono do programu Igrzysk Olimpijskich w 1920 roku w Antwerpii. Później konkurencja ta była jedynie prezentowana jako dyscyplina pokazowa, m.in. w Los Angeles 1984 i w Atlancie w 1996 r.

Współczesna woltyżerka została ukształtowana w powojennych Niemczech jako sposób przygotowania dzieci do sportów konnych, ze względu na korzyści, jakie niesie ze sobą uprawianie tego rodzaju gimnastyki w jeździectwie.Po raz pierwszy drużynowe zawody w woltyżerce rozegrane były w Niemczech w1963 r.

Indywidualne rozgrywki przyszły nieco później podczas pierwszych mistrzostw Niemiec w roku 1986 r. W 1983 roku Międzynarodowa Federacja Jeździecka (FEI) uznała woltyżerkę za dyscyplinę oficjalną.


ZASADY ROZGRYWANIA KONKURSÓW

Woltyżerka polega na wykonywaniu zróżnicowanych ćwiczeń akrobatycznych i gimnastycznych na galopującym koniu, w idealnej równowadze i w harmonii z jego ruchem. Koń porusza się na lonży po okręgu o średnicy 15m. Zespół składa się z ośmiu zawodników i jednego rezerwowego oraz lonżującego - czyli osoby prowadzącej konia.

W trakcie zawodów rozgrywane są dwa konkursy: konkurs obowiązkowy i konkurs dowolny. Program obowiązkowy składa się z siedmiu elementów : wskok, siad podstawowy, flaga, młynek, nożyce, stanie, flanka. Wszystkie kolejne ćwiczenia muszą być wykonane w przeciągu 8 minut i są oceniane przez zespół 3 lub 5 sędziów w skali punktów od 1 do10 (podobnie, jak w akrobatyce sportowej).

Program dowolny trwa 5 min i składa się z dowolnie wybranych ćwiczeń z podkładem muzycznym wykonywanych jednocześnie przez dwójki i trójki woltyżerów . W zależności od stopnia zaawansowania zespołu , ćwiczenia wykonywane są na galopującym lub stępującym koniu. Ocenie sędziów podlega skala trudności poszczególnych elementów, ich kompozycja , choreografia i wykonanie całości programu.

HISTORIA WOLTYŻERKI W POLSCE

Początki tej dyscypliny w naszym kraju sięgają lat 80-tych. Wtedy to P. Andrzej Sałacki, znakomity zawodnik i trener ujeżdżenia, namówił trenerkę sekcji akrobatyki sportowej działającej przy Stadninie Koni w Jaroszówce - P. Hannę Kaczyńską- do spróbowania sił w nowej dyscyplinie. I tak się zaczęło.
Doświadczenie pochodzące z treningu akrobatyki pozwoliło zawodniczkom nowopowstałej sekcji woltyżerki na bardzo szybkie osiągnięcie wspaniałych wynikówsportowych. Po niespełna roku pracy zespół wyjechał na Mistrzostwa Świata do Szwajcarii (1986) zajmując wysokie 6 m-ce.

W następnych latach drużyna osiągała coraz lepsze wyniki zdobywając kilkakrotnie brązowe medale MŚ i ME. Najważniejsze z nich to: 1987 ME w Paryżu (FRA) - 4 m-ce, 1988 MŚ w Ebreichsdorf (AUT) - 3 m-ce, 1992 MŚ w Hailbronn (GER) - 3 m-ce, 1993 ME i Olimpiada Sportów Nieolimpijskich w Hadze (HOL) - 3-m-ce, 1998 MŚ w Rzymie (ITA) - 5 m-ce.

Następstwem sukcesów drużyny z Jaroszówki było powstanie kolejnych sekcji woltyżerki: w Iwnie, którą prowadziła P. Elżbieta Dolińska, w Ochabach, którą prowadził P. Marcjan Gepferd, w Łącku, którą prowadzili Jerzy Cywiński i Joanna Borysiuk oraz w Aromerze, którą prowadziła Jolanta Krupa. Od dwu lat największe sukcesy w tej dyscyplinie odnosi prowadzona przez Jana Ratajczaka sekcja woltyżerki w KJ Aromer w Józefinie. W Saumur we Francji w 2003 r. grupa ta zdobyła brązowy medal Mistrzostw Świata.


źródło:
Polski Związek Jeździecki
Polityka Prywatności